Related Articles
Bu blog yazısı, su ürünleri türlerinde hastalık direncini artırmaya yardımcı olabilecek belirli genomik teknolojileri tartışıyor ve bu araçların nasıl kullanıldığına dair pratik örnekleri detaylandırıyor.
Genomik teknolojilerdeki ilerlemeler, üreme hedeflerine ulaşmak ve ilerlemek için popülasyonlar içindeki genetik çeşitliliği keşfetmek için daha fazla seçenek sunuyor. Yeni nesil dizileme (NGS) genotipleme uygulamaları ve PCR tabanlı genotiplemenin her biri, hastalığa dayanıklılık özelliklerini geliştirmek isteyen su ürünleri yetiştiricileri için farklı avantajlar ve sınırlamalar sunar.
Bugün, çoğu yetiştirme hedefine ve bütçesine uyacak uygun agrigenomik teknolojiler vardır ve bunların çoğu, mevcut yetiştirme iş akışlarına dahil edilmesi kolaydır.
Hastalık Direnci Özelliklerini Geliştirmek İçin Genomik Araçlar
Tarihsel olarak, hastalık direnci özelliklerini geliştirmeye yönelik seçici yetiştirme programları, fenotipik yanıtı değerlendirmek ve en büyük direnç veya hayatta kalma gösteren bireyleri belirlemek için bir popülasyonu belirli patojenlere maruz bırakmaya dayanıyordu. Bu aşırı uygulama, zorlu balıkları üreme için yaşayamaz hale getirir. Bu nedenle, genellikle her neslin genetik ilerlemesini sınırlayan bir kardeş seçilir.
Araştırmacılar, yüksek performans özelliklerine sahip kardeşleri belirlemek için genetik belirteçleri kullanabildiklerinden, genomik bilgi, hastalık direnci taraması için özellikle değerlidir. Yetiştiriciler, istilacı olmayan bir doku örnekleme yöntemi kullanarak, birçok kardeşi belirli ilgi alanları için test edebilir. Bu belirteçler veya tek nükleotid polimorfizmleri (SNP’ler), yetiştiricilerin ilgilenilen özellik için hangi bireylerin optimal alelleri taşıdığını belirlemesine yardımcı olan baz çifti farklılıklarını tespit edebilir.
Genomik analizler, seçim doğruluğunu iyileştirebilir ve üreme çabalarını en aza indirebilir, çünkü daha sonraki üreme için yalnızca uygun alellere sahip bireyler seçilir. Marköre dayalı ıslahın, seçim doğruluğunu ve genetik iyileştirme miktarını ortalama %25 veya daha fazla artırabileceği tahmin edilmektedir.
Genomik seçim aynı zamanda yetiştiricilere geleneksel seçici yetiştirme yöntemlerine göre direnci etkileyen genetik hakkında daha doğru bilgi verir. Hastalığa dirençli özellikler için geleneksel seçici yetiştirmeye göre genomik seçilimin en büyük avantajlarından biri, ayrı bir eğitim popülasyonunun ayrıntılı bir değerlendirmesi yapıldıktan sonra, ana yetiştirme programındaki adayların bir hastalığa maruz kalmadan taranabilmesi ve yetiştiricilerin onları daha sonra üreme stoğu olarak kullanın. Nihai hedef, aşılamaya benzer şekilde “sürü bağışıklığı” oluşturabilecek hastalıklara karşı bağışıklığı artırılmış balık popülasyonları üretmektir.
